Be yourself

มีหลายครั้งที่เราพบว่าเราอยากเป็นเหมือนคนอื่น
อยากเก่งกีฬา
อยากเก่งดนตรี
อยากเก่งภาษา
อยากนิสัยดี
แต่ก็ได้แต่อยาก ไม่เคยพยายามไต่ไปเพื่อที่จะเป็น ด้วยความขี้เกียจสันหลังยาว
เวลาว่างๆ ว่างมากจนไม่มีอะไรทำก็เลยมานั่งคิดเรื่อยเปื่อย
คิดไปว่า เออ...ถ้าสามารถออกแบบตัวเองได้ อยากให้ตัวเองเป็นยังไง
แน่นอน เราจะต้องคิดถึงการเป็น perfect man - ดีัมันทุกอย่าง เก่งทุกอย่าง นิสัยพ่อพระ
และแน่นอน ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เอาล่ะ มาคิดใหม่ คิดเหมือนการสร้างตัวละครในเกมที่มันจะมี point มาให้แล้วเราเอาไปใส่ในความสามารถด้านต่างๆ
ก็ถามตัวเองว่าถ้ายอมโง่เลขโง่วิทย์ แล้วเก่งกีฬาเก่งดนตรี เอามั้ย เปลี่ยนมั้ย
ก็มาเปรียบเทียบก็ดีข้อเสียกัน มันก็มีต่างๆ นานาเกินกว่าที่จะขยันพิมพ์ลงมาในนี้
แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดที่เป็นข้อดีของฝั่งไม่เปลี่ยน (ห่วยกีฬาและดนตรีเหมือนเดิม) ก็คือความพอใจกับตัวเองในปัจจุบัน
ถึงจะไม่ได้ perfect แต่เราก็ชอบสภาพของตัวเองที่เป็นอยู่ และคงรับไม่ได้ที่จะโง่เลขโง่วิทย์จริงๆ
เพราะนั่นมันคือตัวเรา
เราเป็นอย่างที่เราเป็น เพราะเราเลือกที่จะเป็นอย่างนี้
จริงมั้ย
ผลเกิดจากเหตุ และเหตุย่อมแสดงผล
เรากำหนดการกระทำตัวเรา การกระทำตัวเราสร้างตัวตนของเรา
เราสร้างตัวเองขึ้นมาแบบนี้ เพราะเราอยากเป็นแบบนี้

แต่ปัจจุบันเห็นได้ว่าคนเราโดยเฉพาะวัยรุ่นจะมีค่านิยมเลียนแบบคนดัง (celebrities)
เออ...แต่ก็ยังไม่เห็นเพื่อนคนไหนเลียนแบบน้องแนท
...
กลับเข้าเรื่อง เอาเป็นว่าโดย general case ละกัน
เวลาเลียนแบบเขาเนี่ย เราอยากเป็นแบบนั้นจริงหรือ?
หรือแค่อยากทำตามเท่ๆ อยากทำตามเพื่อเข้าสังคมกับคนอื่นได้ (ถ้าไม่ทำตามมันก็เข้าสังคมได้อยู่ดีนี่หว่า)
มันคือตัวเราหรือ? เรามีความสุขกับสิ่งที่เป็นหรือ? มันไม่หนักหรือที่ต้องแบกเปลือกนอกอื่นบนตัวเรา?
เป็นตัวเองไม่ดียังไง? อย่าดูถูกตัวเอง! เพราะเราเชื่อว่าทุกคนมีดีในตัวที่ไม่มีใครเหมือน มีเอกลักษณ์
แต่ถ้าเราเลียนแบบคนอื่น นั่นคือไร้เอกลักษณ์ ความเป็นตัวตนคนหนึ่งนั้นหายไปไหน!
อยากให้ลองค้นหาตัวเองว่าตัวเองจริงๆ เป็นอย่างไร ลองใช้เวลาเงียบคนเดียวคิดเกี่ยวกับตัวเอง ย้อนไปในอดีตแล้วมองดูว่าตัวเองเป็นอย่างไร
แล้วเป็นตัวของตัวเองเถอะ

***นี่ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรพัฒนาตัวเอง
ความสามารถในการเรียนรู้ การพัฒนาตัวเองในด้านต่างๆ ก็เป็นตัวของเราเหมือนกัน อย่าเข้าใจผิด
เช่นเอกลักษณ์บางคนคือเรียนรู้เร็ว เอกลักษณ์บางคนคือปรับปรุงตัวเองสม่ำเสมอ

ตอนนี้ก็ใกล้เอน (รึยัง?) ยังนี่นามันเปลี่ยนระบบใหม่อีกแล้ว
สงสัยกระทรวงศึกษาอยากให้นักเรียนรู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลง อยากให้นักเรียนติดตามข่าวสาร เลยต้องเปลี่ยนให้ตามไม่ทัน
เอาเหอะ...
อยากฝากบอกว่าเลือกอะไรที่รักที่จะเรียนนะครับ
บางทีสิ่งที่เรียนไปเนี่ยมันจำเป็นต้องเอาไปทำงาน
แล้วคนทำงานเนี่ย ตัวเราเองแบ่งเป็นสามประเภท
1 เพื่อเงิน
2 เื่พื่อเงินและความสุขจากการทำงาน
3 เพื่อความสุขจากการทำงาน
เวลาทำงานเราต้องใช้เวลาจริงมะ (ดูพูดซ้ำซ้อนว่ะ)
เวลาในชีิวิตมีจำกัด ใช้มันให้มีความสุขดีกว่า จริงมั้ย?
ถ้ารวยอยู่แล้วก็ทำแบบข้อ 3 ได้ ไม่ยาก
แต่ถ้าไม่รวย มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าในสังคมเราการมีชีวิตอยู่ต้องการเงิน
ด้วยเวลาที่เท่ากัน เลือก 2-in-1 เถอะ