.comment-link {margin-left:.6em;}

 

28 สิงหาคม 2548

เรื่องบางเรื่องที่ไม่ควรพูด

แต่ก็จะพูด...
มีคนบอกว่าให้อ่านข่าว เราเข้าไปอ่าน เป็นเรื่องที่เกิดอีกแล้วเรื่องนึง คนก่อเรื่องก็เจ้าเดิม
คือมันมีคนๆ นึงชื่อนายห้าเบี้ยละกัน (เราตั้งให้ใหม่ ชื่อนี้เป็นมงคลกับคนๆ นั้น)
ผมไม่เข้าใจว่านายคนนี้ และพี่น้องของนายห้าเบี้ยนี่เค้ามีปัญหาอะไร
ให้ใครขัดใจไม่ได้เลยหรือ นิดนึงต้องต่อย ต้องยิง
ที่ไม่เข้าใจยิ่งกว่าก็คือคดีที่พวกมันกระทำมา ไม่เคยถูกลงโทษเลย
อยากรู้ว่ากฎหมายมีสนับสนุนคนทำชั่วเหรอ
มันดูเป็นการแสดงถึงความเสื่อมทรามของสังคมมั้ย คนทำผิด แต่กูใหญ่ กูลอยนวลได้
แน่นอนว่าถ้าพูดว่านายห้าเบี้ยและคณะควรได้รับการลงโทษใช่มั้ย
มันแน่นอน!
แต่ที่ข้องใจมากกว่าก็คือระบบยุติธรรมของสังคม ว่าทำไมมันดูเหมือนจะล้มเหลวได้ขนาดนี้
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ระบบกฎหมายจะคงอยู่ได้ยังไง
ถ้ามันยกเว้นการลงโทษไปครั้งแรก ก็จะมีครั้งที่สอง
ถ้ายกเว้นการลงโทษคนแรก ก็ต้องมีคนที่สอง
มันไม่ศักดิ์สิทธิ์ ไม่น่าเกรงกลัว อยากทำอะไรก็ทำได้ แล้วใช้ความใหญ่ของตัวเองเข้าไปจัดการ
ลองคิดถึงสภาพบ้านเมืองที่ไม่มีกฎหมาย บ้านเมืองที่กฎหมายไม่ศักดิ์สิทธิ์มันก็ไม่ต่างอะไรกันหรอก

เอ๊ะ รึว่าเป็นนโยบายรักธรรมชาติ
ให้สัตว์ที่เก่งกว่า แข็งแกร่งกว่าอยู่รอด ด้วยการฆ่าคนที่อ่อนแอกว่า แล้วไม่มีความผิด
อ๋อ สงสัยเค้าใช้นโยบายคืนสู่ธรรมชาตินี่เอง

ผมก็ไม่รู้จะแก้ยังไง ก็ทำได้เพียงแค่เป็นปากเสียงนึงที่จะบ่น เพิ่มเข้าไปกับหลายเสียงที่บ่นกันระงมแล้ว
หวังว่าจะมีสักเสียง ที่จะถึงผู้รับผิดชอบ
จะเป็น hero รักษาความสงบสุขของบ้านเมือง
รอดูวันนั้นอยู่ครับ วันที่ความเสมอภาคมีจริง