A sound of sorrow.

เนื่องจากว่าโดยธรรมชาติของตัวผมเองแล้ว เป็นคนที่นอนดึก และนอนยาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงไหนที่ไม่จำเป็นต้องออกจากบ้านเพื่อทำธุระใดๆ ผมถึงกับต้องมาหลับตอนเช้าและตื่นตอนเย็นเลยทีเดียว

และด้วยธรรมชาติในการนอนแบบนี้ของผม จึงทำให้ทุกๆ ครั้งที่ผมพยายามจะนอน จะมีอุปสรรคอย่างหนึ่งคือเสียงนกที่มักจะร้องในช่วงหลังเที่ยงคืนถึงเช้ามืด

ผมมาทราบทีหลังครับว่า เสียงนกที่ผมได้ยิน มันชื่อนกตีทอง (เกิดจากเสียงร้องที่คล้ายๆ กับเสียงตีทอง)

เสียงของมันเป็นอุปสรรคอย่างยิ่งกับการนอนของผมในช่วงระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา สำหรับผมมันคือสิ่งที่น่ารำคาญที่ผมอยากจะกำจัดออกไปให้ได้เลยทีเดียว

พ่อผมเล่าว่า มันมาทำรังที่ต้นไม้บ้านผมได้สักพักแล้ว และตอนนี้มันก็มีลูกนกสองสามตัวที่เพิ่งฟักออกมาที่ต้องคอยเลี้ยง แน่นอนครับว่า มันยังบินไม่ได้

เช้านี้ที่ผ่านมาตอนที่ผมกำลังจะออกไปทำงานข้างนอก ผมเห็นต้นไม้บ้านผมต้นหนึ่งล้มลงมาพาดอยู่กับหลังคาโรงรถ คงเป็นเพราะพายุเมื่อคืนที่ผ่านมาแบบไม่มีใครคาดคิดนั่นเอง

และวันนี้เป็นครั้งแรกครับที่ผมได้ยินเสียงนกตีทองร้องในช่วงกลางวัน

ตอนนี้อุปสรรคในการนอนของผมคงไม่ใช่เสียงนกที่แสนน่ารำคาญอีกต่อไป

แต่คือเสียงแห่งความเศร้าของแม่นกพ่อนกที่กรีดลึกเข้าไปในจิตใจ จนเกินกว่าจะข่มตาให้หลับลงได้