Still, love is all around.

วันนี้ได้โอกาสประจวบเหมาะ วันที่ 14 กุมภาพันธ์ หรือวันวาเลนไทน์

ผมเชื่อว่าอย่างน้อยก็เป็นวันพิเศษวันหนึ่งที่คนไทยที่จำได้มากกว่าวันสำคัญอื่นๆ

หลายๆ คนใช้วันนี้ในการแสดงออกซึ่งความรักต่างๆ ของขวัญ การ์ด ดอกไม้ หรือช็อกโกแลตได้ถูกจับจ่ายและหมุนเวียนในระบบมากมายมหาศาลในวันเพียงวันเดียว

ในขณะที่คนอีกบางกลุ่มอาจจะรู้สึกต่อต้าน ด้วยความรู้สึกที่ว่าเป็นเพียงการผลักดันของโลกทุนนิยมเพื่อให้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ขายได้ในโอกาสพิเศษนี้

สำหรับผม ถึงแม้จะไม่เคยมีประสบการณ์ที่หวือหวาในวันแห่งความรักนี้สักเท่าไหร่ แต่ผมก็ไม่ได้ต่อต้านหรือรู้สึกอะไรเป็นพิเศษ

แต่มันก็เป็นวันหนึ่งที่ทำให้ผมเชื่อได้ว่า โลกนี้ยังมีความรักอยู่อย่างเหลือเฟือ พอที่จะแบ่งปันให้กับใครๆ ที่อยู่รอบตัวเราทุกๆ คน

คุณพร้อมจะมอบให้กับพวกเขาหรือยัง?

Old < New < Old + New

ผมปวดแขนครับ...

จริงๆ เกิดจากการที่ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก แล้วอยู่ๆ วันนี้ก็ริจะดูดฝุ่นบ้าน (พอดีผมเพิ่งย้ายมาบ้านใหม่ได้สักพัก แต่ยังไม่อยู่ถาวรหรอกนะครับ) เพราะยังไม่มีใครจะมาทำงานบ้าน บวกกับที่เพิ่งซื้อเครื่องดูดฝุ่นซีเมนส์สีแดงน่ารักสดใสมาใหม่ ก็เลยไหนๆ ก็ไหนๆ ก็ดูดฝุ่นหน่อยแล้วกัน

ผลคือ เหนื่อยครับ.. ปกติผมดูดฝุ่นอยู่แล้วพอสมควร แต่ส่วนใหญ่จะดูดแต่ในห้องตัวเอง ไม่เคยดูดทั้งบ้านขนาดนี้

แต่ระหว่างที่ดูดผมก็ได้ค้นพบอะไรบางอย่างว่า จริงๆ แล้วเครื่องดูดฝุ่นไม่ใช่ทางเลือกที่ดีกว่าเสมอไป ผมกลับคิดว่าการ "กวาด" ที่แสนดั้งเดิมยังเหมาะสมกว่าในบางกรณี โดยเฉพาะในที่โล่งๆ กว้างๆ ผมคิดว่าการกวาดทั้งห้องมารวมกันแล้วค่อยใช้เครื่องดูดฝุ่นดูด ง่ายกว่าการพยายามเอาหัวเครื่องดูดฝุ่น (ที่หนักกว่าไม้กวาดแน่ๆ) พยายามลากไปมาให้ทั่ว

ในทางกลับกัน สำหรับซอกมุมต่างๆ หรือตามใต้ฟอร์นิเจอร์ต่างๆ การเอาหัวเครื่องดูดฝุ่นยืนไปดูดปุ๊บๆ กลับง่ายกว่ากันมาก เพราะแน่นอนว่ากว่าจะเอาไม้กวาดเขี่ยทุกอย่างออกมา หลังอาจจะหักก่อนได้

ผมค้นพบแล้วครับ ว่าการทำความสะอาดโดยการผสมผสานอุปกรณ์เก่าและใหม่อย่างลงตัวนั้น ทำให้งานต่างๆ ง่ายขึ้นมาก

ไม่เหมือนกับการแต่งงาน หลายๆ คนมักลืมนึกว่า หลายๆ โอกาสในชีวิตเรามีโอกาสที่จะเลือกมากกว่าหนึ่ง

ดังนั้นวันนี้ทำให้ผมได้ตระหนัก และอยากฝากบอกถึงทุกๆ คนว่า

ของเก่าว่าเก๋า ของใหม่ได้ใจ
แต่เก่าบวกใหม่เก๋าได้ใจนะขอบอก